Märklin 37328 H0 elektrische locomotief Re 620 van de SBB

Description

Voorbeeld: Zware elektrische locomotief Re 6/6 als Re 620 van de Schweizerische Bundesbahnen (SBB), bedrijfseenheid SBB Cargo. Uitvoering in dennengroene basiskleuren. Ronde hoofdlampen, UIC-stopcontacten, schuin aan de kopse kant van de handgreep, aan een lokzijde met onderhoudsklep voor airconditioning. Loc-bedrijfsnummer 620 063-8, met loc-wapen Eglisau. Bedrijfstoestand ca. 2013 tot 2018.

Met digitale mfx+ decoder en uitgebreide geluidsfuncties. Geregelde, krachtige motor met vliegwiel, centraal ingebouwd. 4 assen (beide assen in de beide buitenste draaistellen) via cardanas aangedreven. Antislipbanden. Rijrichtingsafhankelijk driepuntsfrontsein en 1 wit sluitsein (Zwitserse rijrichtingsafhankelijk frontsein) traditioneel in bedrijf, digitaal schakelbaar. Frontseinen aan loczijde 2 en 1 in zijn elk afzonderlijk digitaal schakelbaar. Wanneer het frontsignaal aan beide zijden van de loc is uitgeschakeld, is aan weerszijden de dubbele A-verlichting ingeschakeld. Verlichting omschakelbaar naar 2 rode sluitseinen. Cabineverlichting en machinekamerverlichting bovendien digitaal schakelbaar. Verlichting met onderhoudsvrije, warmwitte en rode LED’s. Gemonteerde metalen greepstangen. Koppelingen te vervangen door frontschorten. Kleinst berijdbare boogradius 360 mm. Lengte over de buffers: 22,2 mm. Dit model vindt u in gelijkstroomuitvoering in het Trix H0-assortiment onder artikelnummer 22773.

Groot bedrijf:
Het was en is nog steeds iets bijzonders - de Re 6/6 van de Schweizerische Bundesbahnen (SBB). Het werd lang zelfs als de sterkste ellok ter wereld beschouwd en houdt dit predicaat nog steeds in Zwitserland. Dit hoge vermogen van 8.020 kW kon men natuurlijk alleen op zes assen onderbrengen, waarbij de voor Midden-Europese omstandigheden eerder ongebruikelijke wielvolgorde Bo'Bo'Bo' werd gebruikt om de betreffende tractie met goede loopeigenschappen in bochten te combineren. Daarbij moest het middelste draaistel een overeenkomstige zijspeling hebben en de drie draaistellen via elastische dwarskoppelingen met elkaar worden verbonden. Volgens deze specificaties bestelden de SBB in 1969 vier verschillende prototypes bij de SLM (mechanisch deel) en bij de BBC (elektrisch deel). Deze vier machines konden tot het najaar van 1972 in gebruik worden genomen en vervolgens uitgebreid worden getest. Nadat een definitieve versie zich begon af te tekenen, hebben de SBB al op 23 februari 1973 bij SLM/BBC 45 Re 6/6-serielocomotieven ingesteld. De levering begon in 1975, ging binnen twee jaar door en was tot en met 1997 voltooid. De levering van de tweede serie van 40 Re 6/6 (nr. 11650 - 11689) vond plaats na eind 1997 tot eind 1980. Vanaf dat moment waren de zware EC, IC en sneltreinen en de zwaarste goederentreinen met maximaal 1600 ton aan Gotthard en Simplon het domein van de Re 6/6. Dit veranderde pas vanaf de eeuwwisseling, toen in 2003 alle Re 6/6 van de nieuwe goederenvervoerssparte SBB-Cargo werd toegewezen. Het is echter ook vandaag nog indrukwekkend als een Re 6/6 de hellingen van de Gotthard met een lange goederentrein op de tocht staat. Nog indrukwekkender is de zogenaamde „Re 10/10”, de dubbele tractie met een Re 4/4II en een Re 6/6, die op zijn minst op de Gotthard-route bijna tot de standaard behoort. De prestaties van deze combinatie worden alleen beperkt door de maximale belasting op de trekhaak van 1.400 ton bij een helling van 26 promille. Anders kunnen de beide locomotieven nog een paar honderd ton meer over de berg slepen. Veel machinisten zweren op de tien aangedreven assen en het juiste gewicht en geven ze op elk moment de nominale, net zo krachtige Bo'Bo'-dubbele wielen van het nieuwste model.

De teksten voor dit artikel zijn automatisch vertaald.